Majowych premier ciąg dalszy

Premiera

22 maja

Rio de Janeiro, lata 40. XX wieku. 

Eurídice Gusmão jest młoda, 

ambitna i uzdolniona muzycznie. 

Zamiast studiów w konserwatorium 

zostaje jednak kasjerką w sklepie, 

bo tak życzą sobie rodzice

 i tak nakazują społeczne brazylijskie konwenanse. 

Zgodnie z nimi kobieta ma do wypełnienia tylko jedną rolę: idealnej pani domu, kochającej żony i matki. 

Eurídice staje się przykładną gospodynią domową 

kosztem rezygnacji ze swoich pasji, 

gdyż taka jest wola męża. 

Jej starsza siostra Guida – pewna siebie i zdeterminowana, by iść własną drogą – nie akceptuje takiej wizji 

i ucieka z rodzinnego domu. 

Mija kilka lat. Niespodziewanie Guida wraca – życie zdążyło już zweryfikować jej młodzieńcze marzenia. 

Mimo, że odważyła się uciec od przyjętych konwenansów, 

nie udało jej się z nich wyzwolić.

Śledząc losy dwóch niepokornych sióstr, 

poznajemy galerię barwnych postaci – przedstawicieli podupadłej arystokracji, brazylijskiej klasy średniej 

i najuboższych mieszkańców Rio. 

„Niewidzialne życie” jest więc także opowieścią 

o społeczeństwie. 

Przenikliwą, przepełnioną humorem i subtelną ironią, 

ale też niepozbawioną nostalgii.

To powieść, którą rzeczywiście przepełnia 

„niewidzialne życie”. Nie tylko Eurídice i Guidy, 

ale całej rzeszy kobiet: gospodyń domowych, matek, córek, babć, które przez wieki uczyły się milczeć 

i tłumić swoje aspiracje i marzenia. 

Choć tchnąca brazylijskim duchem, 

to jednocześnie niezwykle uniwersalna.