Szczęśliwy pech

„Instrukcja obsługi pecha”

Joanna Wachowiak

 

Pech, jaki jest, każdy widzi. Niestety trudno go uniknąć, gdyż pojawia znienacka i zbytnio nie daje wyjścia jak mu się poddać. A gdyby inaczej podejść do niego i tego, co z sobą niesie?

 

Trzynastka i podobno wszystko wiadomo. Czy Eulalia wierzy w pecha? Jakoś do tej pory chyba się nad tym zagadnieniem nie zastanawiała, teraz też niezbyt dużo, gdyż wiadomo, że gdy się człowiek przeprowadza, co innego zaprząta jego uwagę. Jednak spotkanie pana Adama pokazuje dziewczynce co on może zdziałać. Sąsiad gdzie się nie uda tam zawsze go spotka, a może to on czeka już na niego? Zresztą starszy pan sam twierdzi, iż wprost przyciąga go. Czy to prawda? Dziewczynka sama jest świadkiem kilku takich zdarzeń, więc mogłaby to potwierdzić, ale ma inny plan. Po prostu trzeba nauczyć się go obsługiwać. Jak wiadomo najlepiej do tego posłuży instrukcja, nie tak byle jak, lecz właśnie dotycząca pecha! Czy to wystarczy by niechciany towarzysz życia codziennego opuścił sympatycznego, acz pechowego, pana Adama?

 

Bajki terapeutyczne mogą mieć różne formy i dotykać całego wachlarza problemów. „Instrukcja obsługi pecha” ma trochę humorystyczny wydźwięk, co ukazuje tytułowe fatum w całkiem innym świetle niż zazwyczaj, co już jest ogromną zaletą. Nie ma żadnego umniejszania wagi zdarzeń, lecz spojrzenie z punktu widzenia dziecka przedstawia nam niepomyślne wydarzenia tak, jak rzadko kiedy na nie patrzy się. Mała bohaterka wskazuje młodszym i starszym perspektywę, jaka pomaga poradzić sobie z nieprzyjemnym wydarzeniem, ale także podkreśla własną sprawczość, empatię oraz również mówi, że niepowodzenia mają miejsce, co nie oznacza braku możliwości poradzenia sobie z nimi i wyciagnięcia wniosków na przyszłość. Istotną częścią jest także część do dalszych zajęć terapeutycznych, gdyż pierwszą jest samo czytania, natomiast kolejnymi są omawiania treści oraz ćwiczenia na ich bazie. Te etapy zostały szczegółowo omówione wraz z gotowym scenariuszem działań i pomocnymi wskazówkami. „Instrukcja obsługi pecha” to jedna z kilku pozycji, jakie można za darmo pobrać ze strony: https://zaczytani.org/bajka/instrukcja-obslugi-pecha. Zachęcam do sprawdzenia, co mają do zaoferowania oraz ich poznanie.

Bajka do pobrania bezpłatnie na stronie:

www.zoltaczapka.zaczytani.org 

                                                 Za możliwość przeczytania 

książki 

dziękuję:

Cenny czas

Nowość:

„Perła czasu”

Małgorzata Rogala

 

Czasami szczegół odgrywa istotną rolę i nic nie jest kwestią przypadku. To, co dostrzegane jest przez nielicznych może całkowicie zmienić punkt spojrzenia na sprawę lub skierować uwagę w kierunku, jaki w ogóle nie był brany pod uwagę. Niby nic wielkiego, ot drobiazg, lecz właśnie często w nim tkwi niezwykła siła.

Zbieg okoliczności rzadko kiedy jest źródłem przestępstwa, chociaż mówi się, że to okazja czyni złodziejem. Z pewnością cenne zegarki, które skradzione Laurze Tynieckiej nie zostały utracone przez splot zdarzeń. Zresztą tak samo sądzi policja, lecz dochodzenie nie przynosi spodziewanych efektów. Nie tak łatwo odnaleźć coś, co na legalnym rynku sprzedaży pokaźne kwoty, a na czarnym jeszcze większe. Niejeden wiele zapłaci by móc cieszyć oczy i przede wszystkim chęć posiadania unikatowych rzeczy, jedno drugie odbywa się w tajemnicy, ze szkodą dla prawowitego właściciela. Celina Stefańska już niejednokrotnie potrafiła dostrzec związek pomiędzy zdawałoby się niepowiązanymi ze sobą informacjami. Czy i tym razem uda się znaleźć to, co łączy włamanie oraz dziwne słowa starszej pani mieszkającej niedaleko miejsca przestępstwa? Czas działa na niekorzyść policyjnego i detektywistycznego śledztwa, zacierają się tropy, a skradzione czasomierze wciąż nigdzie nie pojawiły się. Takie kradzieże nie są przypadkowe, krąg zainteresowanych wcale nie jest aż tak duży, ale może trzeba spojrzeć na tę sprawę inaczej niż do tej pory? Zwłaszcza, iż pewne fakty rzucają całkiem nowe światło na nią…

Kto może doskonale połączyć kryminalny gatunek ze światem dzieł sztuki? Małgorzata Rogala w cyklu książek o Cecylii Stefańskiej odsłania przed czytelnikami mroczne kulisy pięknych przedmiotów. Czytelnicy otrzymują nie tylko intrygującą zagadkę, lecz również interesujące informacje związane z szeroko pojętą historią sztuki. Nie można również zapomnieć o warstwie psychologicznej, do której pisarka przykłada dużą wagę, co przekłada się na sylwetki bohaterów oraz ich motywy. „Perła czasu” to kilkuwątkowa historia zbudowana wokół kradzieży unikatowych zegarków, jakie od dziesięcioleci stanowiły dziedzictwo przekazywane kolejnym pokoleniom. Już na samym początku pojawia się pytanie czy mógł to być przypadkowy łup? Odpowiedź nasuwa się bardzo szybko, lecz kolejne znaku zapytania już są tak łatwe do wyjaśnienia. Kto i dlaczego? Czy zignorowana informacja będzie przełomowa? A może do jednego rozwiązania prowadzi więcej niż jedna ścieżka? Małgorzata Rogala odkrywa przed czytającymi sieć powiązań, jakie na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą nic wspólnego, lecz gdy przyjrzeć im się z bliska i czasem poczekać cierpliwie pokazują prawdziwe oblicze.

                                             Za możliwość przeczytania 

książki 

dziękuję:

Czas na bajkę

„Żółta czapka”

Katarzyna Ryrych

 

Bajki mają wiele twarzy. Kojarzą nam się z fantastycznym otoczeniem i postaciami mającymi cechy, jakie nie występują na co dzień. Jednak nie zawsze muszą być dalekie od tego, co nam znane. Niekiedy mówią o sprawach, jakie znamy i oswajają problemy.

 

Koledzy i koleżanki mają lepsze pomysły od Kuby, a zwłaszcza Maciek. Ten to zawsze wie jak ich zainteresować i potrafi zrealizować wszystko to, o czym im mówi. Kto by nie chciał być taki jak on? A jeśli nie ma się takiej pewności siebie? Najlepiej głośno nie mówić o tym, co się wmyśliło, bo co jeżeli okaże się, że się nie miało racji? Stojąc z boku i nie wychylając się ze swoim zdaniem jest o wiele bezpieczniejszą pozycją niż powiedzenie na głos tego, co siedzi w głowie. Jednak czasem los przewrotnie sprawia, iż trzeba odegrać rolę, jakiej tak się bało. Czy Kuba będzie w stanie zastąpić Maćka, gdy ten ze złamaną noga nie będzie mógł tak jak zawsze zaplanować i poprowadzić wycieczki rowerowej? Los wskazuje na chłopca, jaki unikał dzielenia się swoimi ideami. Kto lub co może mu pomóc i czy to w ogóle możliwe?

 

Bajki niosą z sobą nie jedynie morał, lecz również pełnią funkcję terapeutyczną, edukacyjną, a nawet relaksacyjną. Mogą być narzędziem by zbliżyć się do dzieci, wzmocnić z nimi kontakt oraz pomóc im. Nie oczekujemy zbyt dużo od tych utworów? Jeżeli przyjrzeć się im bliżej to szybko przekonamy się, że dobrze nadają się do takich celów. Niektóre z nich są własne tworzone by pomóc starszym pomóc młodszym, a tym drugim dać impuls do wyrażenia emocji, z jakimi nie potrafią lub trudno sobie radzą. „Żółta czapka” pozwala właśnie nazwać i wskazać uczucia, mogące ograniczać dziecko w kontaktach nie tylko z rówieśnikami. Już głośne czytanie jest pierwszym krokiem w bajkoterapii, kolejne są dokładnie wyjaśnione i pokazane jak je wykonać z korzyścią dla obu stron. Warto też pamiętać, że na użytek pracy terapeutycznej bądź edukacyjnej warto zrobić odpowiednie szkolenie. Jednakże książka daje również gotowe narzędzia do rąk między innymi dla rodziców, jacy dzięki czytaniu i realizacji gotowego scenariusza otrzymują możliwość pracy z dzieckiem nad jego pewnością siebie.

 

Bajka do pobrania bezpłatnie na stronie:

www.zoltaczapka.zaczytani.org 

                                                 Za możliwość przeczytania 

książki 

dziękuję:

Przyjaciele

„Leśna paczka”

Boguś Janiszewski

 

Kto nie chciałby mieć przyjaciół? Jednak oni nie przychodzą tak na zawołanie. Co więc z robić by z kimś zaprzyjaźnić się? Nie ma jednego sposobu, czasem wystarczy posłuchać dobrej rady i po prostu spróbować dać się poznać.

 

Wspólna zabawa to fajna sprawa, nawet jeśli niekiedy trzeba włożyć nieco wysiłku. A gdy chodzi o rozgrywki sportowe to budzi się duch rywalizacji. Mieszkańcy lasu także lubią spotykać się i w przyjacielskim gronie potrenować, zwłaszcza, że zbliżają zawody i wszyscy chcą się zaprezentować od jak najlepszej strony. Wiewiórka Basia już o to zadba, jej przyjaciele przykładają się do wspólnych zajęć, lecz ktoś pozostaje na uboczu. Puchacz Edek nie towarzyszy innym zwierzętom w ich aktywności. Dla czego i jak to możliwe, jeśli wszyscy tak garną się do nich? Co stoi za tą decyzją i czy to faktycznie wyłącznie jego wybór?

 

Bajki zawsze miały jakiś moralny przekaz, wskazujący, co jest dobre, a co złe. Nie inaczej jest i ze współczesnymi, niektóre z nich niosą również coś jeszcze – moc terapeutyczną. Czytanie pozwala oderwać się od tego, co trudne, raniące i od rzeczywistości, lecz także pomóc oswoić trudne emocje. „Leśna paczka” właśnie należy do tej kategorii i jeśli ktoś by pomyślał, że cały ciężar jest właśnie na ten element przesunięty to podczas lektury przekona jak dobrze został on wpleciony w fabułę, by stać się jednym ze składników, a nie motywem. Rolę tego utworu jest bycie podstawą do pomocy, ale nie jedynie tej po „fakcie”, lecz także przed jego wystąpieniem. Jak to zrealizować? Książka zawiera bajkę oraz część wprowadzającą do bajkoterapii. Już samo przeczytanie wspólnie z dzieckiem stanowi pierwszy krok w tym kierunku, jednak w wielu wypadkach będą niezbędne kolejne, nieprzypadkowe kroki. W publikacji znajdziemy je wraz z praktycznymi wskazówkami oraz istotną informacją, iż prowadzenie bajko terapii powinno być poprzedzone szkoleniem w przypadku, gdy w życiu zawodowym zajmujemy się pracą lub opieką nad dziećmi. „Leśna paczka” ma kilka warstw, przeplatających się i budujących fabułę oraz będących bazą do części edukacyjnej i terapeutycznej. Sympatyczni bohaterowie oraz ich perypetie dają okazję do rozmowy o emocjach, jakie często trudno wyrazić oraz w efekcie poradzić sobie z nimi.

Bajka do pobrania za darmo na stronie:

www. zaczytani.org

www.lesnapaczka.zaczytani.org

                                              Za możliwość przeczytania 

książki 

dziękuję:

Bez lęku

Nowość:

„Życie bez lęku”

Martha Beck

 

Strach i lek często traktujemy jako synonimy, ale czy faktycznie są nimi? Ten pierwszy zgodnie z teorią dotyczy reakcji na realne o zidentyfikowane zagrożenie istniejące w naszym otoczeniu. Co więc jest lękiem? Długotrwały i nieokreślony, nierzadko irracjonalny niepokój, związanym z wyobrażonymi lub przyszłymi niebezpieczeństwami. Strach ma nas chronić, natomiast lęk zakłóca nasze działania i to nie na chwilę, lecz na długo. Nie każdy z nas potrafi opanować go, zwłaszcza, że egzystujemy w świecie gdzie spokój naprawdę dla wielu jest luksusem lub trudno osiągalnym stanem.

Co powoduje, że boimy się lub raczej lękamy? Świat wokół nas pędzi, a my razem z nim, zgodnie z zasadą: szybciej, dalej, wyżej. Do tego prawdziwy zalew informacji dwadzieścia cztery godziny na dobę, siedem dni w tygodniu, przez okrągły rok. Oczywiście można odciąć się od tego wszystko, ograniczyć, lecz kiedy wpadnie się sidła lęku wcale to nie jest ani proste, a tym bardziej szybkie. Dr Martha Beck nie przeczy temu, wprost pisze o spirali lękowej, jak się nakręca i zmienia nas i naszą codzienność. Czy da się uciec od niej? Pewnie nieraz były podejmowane próby, raz przynosiły one efekt a raz nie. Warto byłoby, więc spróbować czegoś, co pozwoli opanować niechciane emocje i sprawdziłoby się więcej niż jeden raz. Jak to zrobić? Korzystając z jasnych wskazówek, porad oraz przede wszystkim podchodząc szerzej do tematu. Autorka „Życia bez lęku” nie skupia się tylko i wyłącznie na skutku czyli lęku, lecz sięga do źródeł, bo to rzadko kiedy pojedyncza przyczyna. Można powiedzieć, iż to holistyczne podejście łączące neurobiologię, socjologię oraz elementy coachingu. Brzmi dość egzotycznie? W pierwszym momencie z pewnością, ale w miarę czytania, poznawania metody, dostrzegamy to, co chce przekazać Martha Beck. Inne podejście niż do tej pory, bo dające narzędzie do ręki, jakie nie będzie jednorazowe, a przy okazji powinno również pozwolić na twórcze rozwiązywanie problemów, poczucia sensu oraz zainicjowaniu dobrych jakościowo relacji z ludźmi.

                                                  Za możliwość przeczytania 

książki 

dziękuję: