Nigdy nie mów nigdy

Przedpremierowo:

„Uwięzieni w grze. Niewidzialna inwazja”

Dustin Brady

Nigdy nie mów nigdy. Dlaczego? Tak już bywa, że kiedy zarzekamy się jakoś tak się dzieje często, iż po raz wtóry podobna sytuacja przytrafia się nam. Co więc zrobić w takiej chwili? Można dać się ponieść temu, co ma miejsce lub zacząć działać na swoich warunkach. Wynik poznamy na samym końcu, bo dopóki rozgrywka trwa wszystko jest możliwe.

 

To nie miało prawa przydarzyć się po raz kolejny. Tak jak sobie Jesse obiecał gry komputerowe jedynie kurzą się gdzieś na półce. Chłopak wraz przyjacielem nie zamierza jeszcze raz przeżyć tego, co było jego udziałem. Komputerowy świat wygląda zupełnie inaczej gdy nie jest się graczem, lecz postacią w wirtualnej rzeczywistości. Po raz kolejny zostać pionkiem? Nie i jeszcze raz nie. No cóż nie zawsze to zależy od nas! Jesse znowu jest w grze i to nie z własnej woli! Ale może nie będzie tak źle? No cóż zapowiada się jeszcze gorzej, czego ma się spodziewać? Dosłownie wszystkiego, jedynym jak na razie pozytywnym punktem jest możliwość pomocy przyjacielowi, jaki zaginął czeluściach cyfrowego świata. Pozostaje „tylko” zmierzyć się z potworami i spółką, a ta spółka okazuje się aż nadto zdeterminowana by przeszkodzić każdemu, kto chce się wydostać do realności. Ostatnio udało się, jak będzie tym razem?

 

Napisać książkę skierowaną do młodszych czytelników, która jest również wartościowa dla starszych wcale nie jest tak łatwo. Po pierwsze motyw, jednocześnie musi być atrakcyjny dla obu grup odbiorców. Po drugie sama historia powinna być ciekawa niezależnie od wieku. No i oczywiście sama akcja podlega także wcześniejszym warunkom. Dustin Brady spełnił te wymagania nawet z nawiązką i to po raz drugi już, skorzystał z przepisu, jaki sprawdził się w pierwszej części i to z sukcesem. Zgodnie z tytułem bohaterowie znowu zostają uwięzieni w grze, ale nie ma w żadnym razie powielania schematu i wątków. Nowa porcja przygód prowadzi czytających po meandrach cyfrowego świata, w którym nie brak zagrożeń lub inaczej mówiąc czyhają one na każdym kroku i są dosłowne, w żadnym razie użyte metaforycznie. Dustin Brady postawił na fabułę, w której kolejne wydarzenia następują po sobie bardzo szybko i nie zwalniają one tempa do samego końca oraz na coś jeszcze: zatarcie granicy pomiędzy wirtualnością i realnością, gdyż toczy się ona równocześnie w jednym i drugim. Postacie w dwóch wymiarach toczą rozgrywkę, w jakiej liczy się spryt, odwaga i przyjaźń, ta ostatnia jest źródłem całego zamieszania i jest integralną częścią historii. „Uwięzieni w grze. Niewidzialna inwazja” to druga odsłona, odkrywająca z perspektywy kilkunastolatka, świat komputerowej rozrywki, mającej niejedną ciemną stronę.

           

 Premiera:

27 września

 

Za możliwość przeczytania

 książki 

dziękuję:

 

Komputerowa pułapka

Przedpremierowo:

„Uwięzieni w grze”

Dustin Brady

 

Czego nie robi się dla przyjaciół, nawet jeśli się tego z całego serca nie lubi? No właśnie czasem przekraczamy granicę, jaką przed momentem jeszcze nie złamalibyśmy. Niektóre sprawy po prostu wymagają stanowczej interwencji osoby, umiejącej odnaleźć w niecodziennych sytuacjach, nawet takich nie do wyobrażenia!

 

Podobno ciekawość to pierwszy stropień do … no właśnie o tym chcąc, nie chcąc, przekonał się Jesse. Jakoś przy grach komputerowych nie spędzał dużo czasu, a na wszystkie zachwyty swojego najlepszego kumpla w żadnym wypadku nie reagował entuzjastycznie. Jak więc to możliwe, że znalazł się w samym środku wirtualnej rozgrywki i to dosłownie? Wystarczyło odwiedzić kolegę, nacisnąć pewien klawisz i tak po prostu, lub nie, zorientować się, iż nie jest się już w realnym świecie, lecz gdzieś w otchłani komputera. Taka niespodzianka nie dla każdego jest dobrą wiadomością, z pewnością dla Jesse`a wcale nie jest czymś czego, by pragnął, ale nikt go przecież nie pytał o zgodę. Nagle musi stawić czoła przeciwnikom i być bohaterem, zresztą nie tylko on. Najlepszy przyjaciel również znalazł się w tym miejscu, lecz Eric jest maniakiem komputerowym i naprawdę świetnie się bawi. Może jemu uda się wymyślić jak uciec do rzeczywistości? Najpierw jednak trzeba stawić czoła całej masie przygód, a to wcale nie takie łatwe jeśli jest się w ich samym centrum, zwłaszcza, że są jak najbardziej prawdziwe!

 

Z humorem i przesłaniem Dustin Brady opowiada o zagrożeniach komputerowych, bez zadęcia oraz grożenia palcem. To ostatnie zastąpił plastycznie napisaną historią, w której osią jest przeniesienie się z realnego świata w sam środek komputerowej gry. Bohaterowie poznają na własnej skórze czym jest prawdziwe niebezpieczeństwo, nie takie oglądane na ekranie. Autor nie w żadnym przypadku nie poucza wprost, zamiast tego przemawiają postacie, które są zafascynowane, bądź wprost odwrotnie, wirtualnymi zabawami. Morał pojawia się niejednokrotnie, ale spleciony jest mocno z osobą oraz jej perypetiami. „Uwięzieni w grze” to nie tylko sam tekst, ale także ilustracje pojawiające się by podkreślić to, co właśnie wydarzyło się. Nie ma ich wiele, lecz każda ma swoje znaczenie. W książce znalazło się miejsce na pokazanie czym jest prawdziwa przyjaźń, jak czasem łączy całkowicie różnych ludzi oraz przede wszystkim, że oznacza pomoc w trudnych sytuacjach, oczywiście dobrą zabawę, ale też zwrócenie uwagi kiedy ktoś robi źle. To wszystko jest podane z humorem, lekko, jednak z dostrzeżeniem zagrożeń jakie niesie komputerowa rozrywka.

 

 

Premiera:

31.05.2023 r.

 

Za możliwość przeczytania

 książki 

dziękuję: