"Upalne lato Gabrieli"
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak
Matka i córka, istoty najbardziej sobie bliskie, czasem jednak nierozerwalne wydawałoby się więzy okazują się mieć wiele cierni, które ranią tak mocno jak nic innego na świecie. Miłość pomiędzy rodzicem i dzieckiem bywa krucha i narażona na ciosy, po których trudno ją odbudować. Niekiedy wystarczy chwila by powstała przepaść pomiędzy najbliższymi sobie osobami.
Gabriela to nie nowicjuszka w pisarskim fachu, zdążyła dać się poznać jako zdolna autorka i to nie jednej książki. Nie zabiega o uznanie czytelników, napisane przez nią słowa mówią same za siebie. Jednak jej ostania powieść budzi wiele emocji, jest ona rozliczeniem z przeszłością czy tylko fikcją, w jakiej niektórzy widzą tego czego w niej nie ma? Sama zainteresowana chcąc nie chcąc stanowi obiekt zainteresowania i to dość nieprzyjemnego. Od kilku lat egzystuje z daleka od zgiełku stolicy, sławy i wszystkiego tego co związane jest ze znanym ojcem. Świadomie wybrała sposób życia, całkowicie inny od wcześniejszego. Wydanie nowej książki budzi dawne demony i przypomina jak zawiedli ją bliscy. Wydawało się, iż przeszłość jest już zamkniętym rozdziałem, do jakiego zdążyła nabrać dystansu. Ale czy ta jest w rzeczywistości? Nawet jeżeli na co dzień żyje zgodnie z zasadą tu i teraz to tam i wtedy niestety również istnieje i jak to bywa ze sprawami, które chce się zapomnieć wracają w najmniej spodziewanym momencie. Jeden telefon burzy wypracowany spokój i przypomina o przeszłości oraz osobie, którą Gabriela wymazała ze swego życia.
Katarzyna Zyskowska-Ignaciak
Matka i córka, istoty najbardziej sobie bliskie, czasem jednak nierozerwalne wydawałoby się więzy okazują się mieć wiele cierni, które ranią tak mocno jak nic innego na świecie. Miłość pomiędzy rodzicem i dzieckiem bywa krucha i narażona na ciosy, po których trudno ją odbudować. Niekiedy wystarczy chwila by powstała przepaść pomiędzy najbliższymi sobie osobami.
Gabriela to nie nowicjuszka w pisarskim fachu, zdążyła dać się poznać jako zdolna autorka i to nie jednej książki. Nie zabiega o uznanie czytelników, napisane przez nią słowa mówią same za siebie. Jednak jej ostania powieść budzi wiele emocji, jest ona rozliczeniem z przeszłością czy tylko fikcją, w jakiej niektórzy widzą tego czego w niej nie ma? Sama zainteresowana chcąc nie chcąc stanowi obiekt zainteresowania i to dość nieprzyjemnego. Od kilku lat egzystuje z daleka od zgiełku stolicy, sławy i wszystkiego tego co związane jest ze znanym ojcem. Świadomie wybrała sposób życia, całkowicie inny od wcześniejszego. Wydanie nowej książki budzi dawne demony i przypomina jak zawiedli ją bliscy. Wydawało się, iż przeszłość jest już zamkniętym rozdziałem, do jakiego zdążyła nabrać dystansu. Ale czy ta jest w rzeczywistości? Nawet jeżeli na co dzień żyje zgodnie z zasadą tu i teraz to tam i wtedy niestety również istnieje i jak to bywa ze sprawami, które chce się zapomnieć wracają w najmniej spodziewanym momencie. Jeden telefon burzy wypracowany spokój i przypomina o przeszłości oraz osobie, którą Gabriela wymazała ze swego życia.
Reszta recenzja tutaj
Za możliwość przeczytania książki dziękuję portalowi dlaLejdis.pl
Czy książka ma jakieś odniesienia do poprzednich pozycji tej autorki? Nie czytałam wszystkich i nie jestem pewna, czy odnajdę się w tej najnowszej książce. :)
OdpowiedzUsuń"Upalne lato Gabrieli" to III i ostatni tom cyklu, czytałam wczesniej I część, środkowa jeszcze przede mną. Często czytam serie nie po kolei więc nie ma dla mnie problemu z odnajdywaniem się :)
OdpowiedzUsuńPo książkę raczej nie sięgnę, chociaż ostatnio nawet się ku temu skłaniałem. Pozdrawiam! :)
OdpowiedzUsuńNa razie nie mam w planach tej książki.
OdpowiedzUsuńO! Wiszę zmiany, u Ciebie też przejaśniało ;) ja też ostatnio zmieniłam wygląd swojego bloga!
OdpowiedzUsuńA serię planuję przeczytać, jak tylko ogarnę moje ostatnie zdobycze :)
Całą trylogię mam w czytelniczych planach :)
OdpowiedzUsuńMoje-ukochane-czytadelka
Czytałam już całą trylogię i jestem nią zachwycona :)
OdpowiedzUsuń